herkese merhaba,

uzun zamandır yazamadığımın farkındayım. hocamız japonya'dan rusya'ya kadar bilumum ülkede konser vermek üzere 3 hafta kadar önce istanbul'dan ayrıldı. biz özge'yle baş başa kaldık. onu kimse kınamasın bu yaşında bu işlere soyundu, bir de o kadar basit ders notlarını tuttu bu sayfaya koydu diye. amaçlar, hayaller olmadan yaşanmıyor. hem onun gibi çello hayranı biri varsa belki işine yarar, kim bilir?

zor, gerçekten zor. ama sadece sesimi duymak bile yetermiş, öyle diyor.

bu aralar bol bol jacqueline du pré dinliyor. kısacık hayatında bir efsane olan bayan çellist. utanmaz bir romantik, eşi daniel barenboim'ın da katkılarıyla ortaya çıkan etkileyici bir kariyer... elgar, dvorak, haydn ve boccherini kayıtlarıyla ölümsüzleşmiş. wikipedia'da şöyle bilgiler var hakkında.

biz ise iki yeni etüd çalışıyoruz. yay zıplatıyoruz. harmonik çalışıyoruz. yayın elden düştüğü zamanlar geride kaldı çok şükür. ama hiçbir şey daha kolay değil hala. necati dışarıdan bir kulak olarak artık daha güzel sesler çıkıyor diyor. umarım haklıdır. yoksa düşüp bayılacağız.

fark ettiniz mi bilmem, biz artık özge'yle birbirimizi daha çok seviyoruz.